Annem

Anne, Canım Annem;
Bu hayata gözlerimi ilk sana açtım, seni kokladım, seni nefes bildim.
Bana hep bir ışık, tatlı ses ve sonsuz bir umut oldun.
Senden öğrendim dünyayı: babayı, kardeşi, yuvayı, Sevgiyi ve Aşkı.
Kendimi ilk sende bildim, sende hayal ettim. Sende sevdim ismimi. Bir yanım hep sensin.
Dünyalar güzeli Canım Annem.
Seni çok ama çok seviyorum.
İYİ ki Doğdun İyi ki Varsın.

Doğum günün Kutlu Olsun.

Eğik

Aşkın eğik haliyim
Doğrultma beni!
Eğildikçe büyür kalbim.

ötekisi

Kaç gece dilenci pususuna yattım,
adın bilmezdi beni.
Ve kaç gece hatim ettim saçlarını;
ellerim şahit.

Doğum ||.

 Yak!

Şeytanın kabedeki ilk sözünü.
Ayet ayet bilindik şiirleri
Ve kabir azabını.

Sor! 

O tanır mı beni?
İkiye ayrılan hayat çizgin.
Günah-i bir öpücük müyüm
Yoksa ıhlamur ağacı kurdu?

Ah!

Dünden seni sordum
Kendime: zillet sese.

Dedi:
Ateşe susadım.
Külden köz oldum.
Ahım Lilit'ten kan.

Bilindik.

Aşık değil bu çocuk
Totem ve tabu dili.
Psişik söz, fetişist dudak.

Kabulüne yıldız.
Karanlık,
Kızıl nefes. 
Bir gece daveti bu.
güneş ile,
ay ile
Günaha son çağrı ile.

 Amin.

Düzlem

İzler ve İşaretler bırakmıştim
su dilinde.
Cesedimi karaya çeken ışılı yengeçler ile tanıştım.
Düşmanım nehir dibinde sessizce yoluma su dökerken
sahiller kuyruklu gölgelerle doluydu
Ve ellerim -
ellerimde taşlar vardı.

Uzak ve kuyu sözcükler ısırır/kanatır ayak parmaklarımı.

Vardım ve oldum kimse ve kimi için.
Yoktum ve Hiçtim
bazen kimse ve kimileri bazı bazı sesleri gece almıştı
bir baraka öpücüğü için.

Age

Seni üzen şey neydi diye sorsalar.

Cevabım :

- Eşim, gözlerimin önünde yaşlandı ve ben hiçbir şey yapamadım.

Doğum |.

|.
Toprak: rahim.
Mezar: Anne rahmi.

Rahim itti beni.
Bir anne rahminden bir anne rahmine.

Doğru, ışık ile karanlığa gömüldü.
Biri renk biri sesti.

ikirciliğe döndü kalbim.
Biri madde biri zamandı.

Gerçek, ayak ucuma uzandı.
Biri ben öteki benden aynaydı.


.

||.
Oval bir yolda gördüm ışığı.
Tuttum.
Tuttum da öyle geldim.
Kanlı ölüm duvarına.

Bildim.
Sıcak bir bellek havuzunda topraktım.

Ağrılarıma yol aldım,
İndim,
kanattım ekmeğimi.

Düştüm.
 kırdım inceden çukuru,
büyüdü elim.
Gömüldü bir mezar taşına.
Anne sesine döndü.
Uyandı, 
güldü,
  ağladı.



|||.

Zaman eğdi adımı.
Çekti ışığı aldı yolumdan.

Önce hayat verdi sonra ölüm.
Yine hayat yine ölüm,
Hayat,
Ölüm,
.
.
.